Uzdrowisko Druskienniki  położone na południu Litwy, w Dzukii, wśród lasów i jezior – to popularne miejsce wypoczynku mieszkańców Litwy i kuracjuszy z zagranicy. W 2003 roku w rankingu „Newsweeka” Druskienniki uznano za najlepsze uzdrowisko balneologiczne w Europie. Druskienniki, jako jedyny kurort w Europie oferuje w jednym miejscu trasę narciarską czynną przez cały rok, akquapark z licznymi zjeżdżalniami i ponad 20 łaźniami, park linowy rozciągnięty na 3 hektarach oraz 8 odnowionych ośrodków sanatoryjnych i SPA. W 2011 r. w Druskiennikach zbudowano  Snow Arenę.   Jest to całoroczny Kryty Tor Narciarsk i i Centrum sportu i rozrywki. Kolejka linowa  z 2015 roku o długości 1165 m  za 7,5 minuty  dostarcza kuracjuszy na drugi brzeg Niemna.

W połowie XVIII w. mieszkaniec o nazwisku Suruć źródlaną wodą zaczął  leczyć ludzi. Grzał źródlaną wodę w beczce, rozlewał do buteleczek i sprzedawał  jako lek od wszelkich boleści. W 1792 r. odwiedził Druskienniki król Stanisław Poniatowski i na jego rozkaz królewski lekarz rozpoczął badać właściwości źródlanej wody. W 1794 r. król ogłosił Druskienniki miejscem leczniczym i  stały  się popularne dzięki leczniczym właściwościom  źródlanej  wody mineralnej. W 1830 r.  prof.  Ignacy  Fonberg dokładnie zbadał źródła i zaproponował władzom założyć uzdrowisko. W 1837 r. car ofiarował  25 000 rb. na założenie uzdrowiska. W 1838 r. zbudowano pierwsze sanatorium na 12 miejsc., a już w 1843 r. leczyło się tu 2000 ludzi rocznie., w końcu XIX w. – 5000. W 1913 r. odpoczywało prawie 19 000 ludzi. W 1850 r.Stanisław Moniuszko odpoczywał tu i koncertował, sprzedawał „Śpiewniki” i pisał kantatę „Nijola”.Władysław Syrokomla  tu starał się wyleczyć z miłości do Heleny Kirkorowej. Tu spędził dzieciństwo i mieszkał Mikołaj Konstanty Czurlonis. Na przełomie XIX/XX w. odpoczywali tu kuracjusze z Wilna, Warszawy, Moskwy. Według popularności w XIX wieku  Druskienniki były   na III miejscu w carskiej Rosji: po Krymie i Kaukazie. Na początku XX w. pojawił się telefon, elektryczność.  W latach 1920-1939 Druskienniki  należały do Polski. Tu lubił odpoczywać Józef Piłsudski. Od 1925 r. pracowała  tu lekarka Eugenia Lewicka, lecząc kuracjuszy wodą, słońcem i powietrzem.  W czasach radzieckich kontynuuje to Karol Dineika. Od 1951 r. Druskienniki gwałtownie się rozwijają, buduje się nowe sanatoria i lecznice. Rozwija się park klimatoterapii. Od 1953 r. Druskienniki – to ważny kurort ZSRR. W czasach radzieckich rocznie odpoczywało 400 000 osób. W 2006 r.powstał  kompleks Parku Wodnego w Druskienikach.Obecnie rocznie sprzedaje się ponad 3 mln litrów mineralnej wody.