Miasto sławne historyczną przeszłością, dużą ilością zbiorników wodnych i piwem.

Kiedyś piwa nie robił tylko leniwy. Każdy miał swoją technologię. Według tych starych tradycji obecnie w Birżach jest 7 browarów. Pierwsze wzmianki o browarach pochodzą z 1686 roku. Gdy w XVIII wieku Szwedzi zniszczyli twierdzę i miasto, to najpierw odbudowano browary. Szwedzi wchodząc do miasta pytali czy jest piwo. Królem piwa jest bohater utworu Borisa Dauguvietisa „Żałdokyne” – Joachim Żałdokas. Jego prototypem był Jerzy Żałdokas, który nauczył dramatopisarza warzyć i pić piwo.

Wykopaliska archeologiczne pochodzą  sprzed  około 7000 lat.

Birże o powierzchni 16,35 km²  dzielą się na 3 części: Naujamiestis, Senamiestis, Astrava. Płyną 2 rzeki Agłuona i Apascia. Jest 15.000 mieszkańców. Litwinów 98%, reszta to Rosjanie, Łotysze, Ukraińcy, Polacy, Białorusini, Rumuni. Według wyznania – 74% katolików, 8,5 % ewangelików reformatów, 0,5 % prawosławnych, 13,5% niewierzący. Nazwa miasta podobno pochodzi od wielkiej ilości brzóz, które tu kiedyś rosły. Przez Birże prowadził szlak kupiecki do Rygi i Wilna, a królewski przywilej nakazywał przejeżdżającym tędy kupcom obowiązkowy postój.  W 1589 roku Birże otrzymują prawa Magdeburskie.

Mikołaj Rudy stał się księciem na Birżach i Dubinkach, a Czarny na Nieświeżu. Po śmierci Rudego Birże otrzymuje jego syn Krzysztof ( Piorun), potem jego syn Krzysztof II i następnie Janusz Radziwiłł, który przekazał je swemu stryjecznemu bratu – Bogusławowi.

W różnym okresie należały Birże i do Radziwiłła Kazimierza „Rybeńki” i do Karola „Panie Kochanku”.

 

Lata „Potopu” przyniosły nowe zniszczenia. A w 1660 roku Bogusław przystąpił do kolejnej odbudowy. Nowa twierdza była większa, nowocześniejsza i tworzyła obronny zespół fortyfikacyjny. Było 90 dział. W architekturze pałacowej dominował późny renesans z elementami baroku. Prace kontynuowano i po śmierci Bogusława, gdy Birże należały do jego córki Ludwiki Karoliny, margrabiny brandenburskiej. Autorem był architekt inżynier Teofil Spinowski, pracami kierował Wawrzyniec Kochański i Samuel Arciszewski. Wnętrze pałacu o 40 pomieszczeniach odznaczało się przepychem. Piece wykonano z kafli o dekoracji heraldycznej. Była kolekcja posągów i portretów królów francuskich.

Radziwiłłowie posiadali Birże aż do XIX wieku. W 1811 roku Dominik Radziwiłł, po 360 latach władania Birżami  sprzedał Birże za długi  dla Józefa Tyszkiewicza.  Tyszkiewiczowie przyczynili się do rozwoju miasta. Ufundowali budowę kościoła katolickiego, luterańskiego, ewangelickiego i cerkwi prawosławnej.

W okresie II wojny światowej do 1944 roku Birże okupowali hitlerowcy. W tym okresie wymordowali 2900 Żydów. W czasie walk z Armią Czerwoną zniszczono 70 % miasta.

W 1988 roku zakończono odbudowę zamku i twierdzy Radziwiłłów. Obecnie mieści się tu biblioteka i muzeum „Sela”. Posiada 25 sal . W pałacu często odbywają się imprezy: wystawy, spotkania, festiwale muzyczne i teatralne ( Żałdokines krastas), święta piwa. Organizuje się występy zespołów ludowych pieśni i tańca.