Pomnik Adama Mickiewicza w Wilnie  powstał w 1984 r. Jego twórcą jest litewski rzeźbiarz Gediminas Jokubonis. Wykonał go z 45-tonowej bryły ukraińskiego granitu. Wysokość pomnika 4,5m, waga – 15 ton. Pomnik, który powstawał w czasach radzieckich, stał się symbolem życia A. Mickiewicza, losów Rzeczypospolitej,
potęgi i upadku imperium carskiego, zmian, zachodzących wówczas w ZSRR i nadziei narodu litewskiego
na istnienie w Europie.
Wystarczy uważnie przyjrzeć się postaci A. Mickiewicza, który zapatrzony jest na Zachód
i zwrócony tyłem na Wschód. Kolumna, o którą się opiera Wieszcz, niby pękła i przesunęła się, symbolizując
zmiany naszych losów. Przy pomniku eksponuje się 6 granitowych płaskorzeźb z lat 30. XX wieku. Ówczesny
pomnik A. Mickiewicza wg projektu Henryka Kuny miał być podobny do Kolumny Zygmunta w Warszawie: otaczać
kolumnę miało 12 płaskorzeźb, przedstawiających sceny z III części “Dziadów”.
Po II Wojnie Światowej zachowało się tylko to, co trafiło do Wilna w końcu lat trzydziestych.
Od 1989 r. eksponuje się te płaskorzeźby przy pomniku Wieszcza.